Ozlem Tas – The Shen

• 

• 

Gerard van Santen – Een nieuwe Ikarus

Vervolg van de nieuwsbrief
Nu alleen nog maar een gunstige wind afwachten om samen met zijn zoon over zee naar het vasteland te vluchten. Voor het zover is waarschuwt hij echter zijn zoon om niet te laag over het water te vliegen, maar ook vooral niet te hoog, omdat de met zorg geconstrueerde vleugels daar niet op berekend zijn.
Bij een gunstige wind stijgen beiden op, en alles lijkt voorspoedig te verlopen maar halverwege wordt Icarus toch overmoedig, en probeert roekeloos om zo hoog mogelijk te vliegen. Dit ondanks de goede raad van zijn vader, het voorspelbare gebeurt dan ook, hij komt te dicht bij de zon.
De was op de vleugels smelt snel weg, de vleugels begeven het en Icarus verdrinkt jammerlijk voor de ogen van zijn vader. Helaas geen happy end.
Het verhaal van Icarus is eigenlijk een moraliserende tekst. Het is typerend voor het thema van de hybris, de hoogmoed die tot de ondergang van iedere mens die er aan toegeeft zal leiden. Een thema dat eigenlijk in de hele Griekse mythologie steeds weer is terug te vinden. Vandaar het aloude spreekwoord. “Hoogmoed komt voor de val”. Ook in de beeldende kunst is dit thema vanaf de oudste tijden telkens weer terug te vinden als een waarschuwing voor wie het maar horen wil. Kijk verder

Irene van den Bos – Reflections

Irene: De allernieuwste reeks olieverfdoeken die ik maak hebben als uitgangspunt de weerspiegelingen van takken en bladeren van bomen in het water.
De patronen en vormen zijn boeiend en leiden tot een expressionistische abstractie. Wat ook interessant is, is de verfbehandeling. Ik experimenteer met dikke en dunne lagen, met veel verdunning of juist alleen maar dikke olieverf.
Ook keer ik soms de kleuren om: van groen gebladerte naar rood – complementairen van elkaar.

Hans Almekinders – Hoofdpijn

Mark van Praagh – Zeegrappen